ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΗ ΣΚΥΛΟΥ – ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ
Σε περίπτωση που πιστεύουμε πως αντιμετωπίζουμε δηλητηριαση σκυλου οι πρωτες βοηθειες αφορούν τα εξής:
- ΔΕΝ χορηγούμε τίποτε, αν το ζώο δεν έχει τις αισθήσεις του.
- Αν το ζώο έχει συμπτώματα (πολλαπλούς εμέτους, σπασμούς, αφρούς στο στόμα, ακράτεια ούρων και κοπράνων),
το μεταφέρουμε στο πλησιέστερο κτηνιατρείο. - Δεν προκαλούμε έμετο, αν το ζώο έχει καταπιεί ισχυρά οξέα (ξύδι, κεζάπ, χλωρίνη, κλπ)
ή αλκάλεα (απορρυπαντικά, καθαριστικά σπιτιού, σαπούνια κλπ), παράγωγα πετρελαίου (υγρό αναπτήρα κ.ά) ή αιχμηρά ή ογκώδη αντικείμενα, γιατί θα προκαλέσουμε και νέα βλάβη σε οισοφάγο, φάρυγγα και στόμα.
Προσκομίζουμε τη συσκευασία του δηλητηρίου στον κτηνίατρο, αν αυτό είναι εφικτό,
ώστε να ταυτοποιηθεί το είδος του δηλητηρίου και να προσδιοριστεί το είδος του αντιδότου. - Για την πρόκληση εμέτου, αν δε συντρέχουν οι παραπάνω προϋποθέσεις, χρησιμοποιούμε αλατόνερο και ΟΧΙ λάδι και ξύδι.
Διαλύουμε μεγάλη ποσότητα αλατιού σε νερό ,
τόσο ώστε το αλάτι να μένει στον πυθμένα αδιάλυτο (υπερκορεσμένο διάλυμα).
Το χορηγούμε με σύριγγα, με το κεφάλι του ζώου σε οριζόντια θέση.
Το αλατόνερο ακόμη και αν πάει κατά λάθος στους πνεύμονες, δεν έχει δυσμενείς επιπτώσεις. Σε αντίθεση με το μίγμα λαδιού και ξυδιού, όπου το ξύδι (οξικό οξύ) προκαλεί από μόνο του δηλητηρίαση. Επιπλέον, στη βεβιασμένη προσπάθεια χορήγησης του μίγματος, προκαλείται και εισρροφητική βρογχοπνευμονία με δυσμενή πρόγνωση για τη ζωή του σκυλου.
Η πρόκληση εμέτου στη δηλητηριαση σκυλου έχει νόημα μόνο την πρώτη ώρα από την κατάποση του δηλητηρίου
και όχι αφού απορροφηθεί από τον οργανισμό και δώσει συμπτώματα.
Άλλα εμετικά είναι το σιρόπι ιπεκακουάνας (ανθρώπινο σκεύασμα IPECAVOM), η μουστάρδα και το οξυζενέ.
- Σε υποψία φόλας (συνήθως φυτοφάρμακο) και αν ο σκύλος δεν έχει συμπτώματα,
χορηγούμε ενεργό άνθρακα ή αλλιώς ¨παγκόσμιο αντίδοτο¨ (ανθρώπινα σκευάσματα: NORIT, TOXICARB, CARBOSYLANE),
διαλύοντας τις καψούλες σε λίγο νερό. Χορηγούμε τον πολτό με σύριγγα από το στόμα, με ηρεμία και το κεφάλι σε οριζόντια θέση.
Δεσμεύει το 99% των χημικών ουσιών και τα βαρέα μέταλλα.
Εάν παρουσιάζει συμπτώματα (πολλαπλούς εμέτους, σπασμούς, αφρούς στο στόμα,
ακράτεια ούρων και κοπράνων), χορηγούμε ατροπίνη, ενδοβλέβια αν είναι δυνατόν
ή και ενδομυικά και το μεταφέρουμε το συντομότερο δυνατό στο πλησιέστερο κτηνιατρείο. - ΔΕΝ χορηγούμε λάδι και ξύδι (συνήθης «συνταγή» αντιδότου, χωρίς λογική και επιστημονική βάση), όπως αναφέρεται και πιο πάνω.
Έτσι, προκαλούμε οξέωση στον οργανισμό και επιπλέον δηλητηριαση.
Επίσης, η δια της βίας χορήγηση που οδήγησε πολλά περιστατικά σε εισρροφητική πνευμονία και θάνατο του ζώου, οφειλόταν στο ότι το λάδι και το ξύδι καταστρέφουν τους πνεύμονες. Έτσι, αρκετά ζώα που θα επιβίωναν από τη δηλητηριαση, πεθαναν από την κάκιστη διαχείρησή της. - Τα ποντικοφάρμακα (κουμαρίνες 2ης και 3ης γενιάς) δρούν σε 3-4 ημέρες ως αντιπηκτικά του αίματος,
οπότε υπάρχει αρκετός χρόνος για την αντιμετώπισή τους
έως την εμφάνιση των συμπτωμάτων (σοβαρότατη αναιμία, αδυναμία, κατάπτωση και ανορεξία).
Φυσικά έχουμε πάντα μαζί το τηλέφωνο του κτηνιάτρου μας,
ώστε σε κάθε περίπτωση να λάβουμε άμεσα οδηγίες για τη δηλητηριαση σκυλου, καθώς η έγκαιρη αντιμετώπιση είναι πάντοτε η καλύτερη θεραπεία.
