ΕΠΙΛΗΨΙΑ ΣΚΥΛΟΥ :
Επιληψια σκυλου, με τη μορφή σπασμών, μπορεί να προκαλέσουν
τα ακόλουθα αίτια:
-
Δηλητηρίαση
-
Ηπατική νόσος
-
Υπογλυκαιμία ή υπεργλυκαιμία
-
Νεφρική νόσος
-
Διαταραχές των ηλεκτρολυτών (κάλιο, νάτριο, χλώριο κλπ)
-
Αναιμία
-
Τραύμα στο κεφάλι
-
Εγκεφαλίτιδα
-
Εγκεφαλικά επεισόδια, αγγειογενή ή άλλα
-
Όγκος του εγκεφάλου
Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν κατάρρευση, σπασμωδικές κινήσεις, δυσκαμψία και οπισθότονο,
μυικούς σπασμούς, απώλεια συνείδησης, σιαλόρροια, κινήσεις κατάποσης ή αφρούς από το στόμα.
Ο σκύλος πέφτει προς μία πλευρά και κάνει κινήσεις ποδηλασίας με τα πόδια του.
Μερικές φορές εμφανίζουν ακράτεια ούρων και κοπράνων κατά τη διάρκεια της κρίσης ή αμέσως μετά.
Ορισμένοι σκύλοι φαίνονται ζαλισμένοι, αποπροσανατολισμένοι, ασταθείς ή σε σύγχυση
ή έχουν απλανές βλέμμα κατά το χρονικό διάστημα πριν από την κρίση (αύρα).
Στη συνέχεια, μετά την κρίση, ο σκύλος ταλαντεύεται ή προσωρινά μπορεί να είναι τυφλός.
Πιθανόν να περπατάει σε κύκλους και να χτυπάει σε εμπόδια,
να έχει πολλά σάλια στο πηγούνι του και αιμορραγία από το στόμα του.
Ποια είναι τα είδη των επιληπτικών κρίσεων;
Το πιο κοινό είδος είναι η γενικευμένη επιληπτική κρίση.
Αφορά ανώμαλη ηλεκτρική δραστηριότητα που συμβαίνει σε όλο τον εγκέφαλο.
Οι γενικευμένες κρίσεις συνήθως διαρκούν από λίγα δευτερόλεπτα έως λίγα λεπτά.
Αντιθέτως, σε μια εστιακή επιληπτική κρίση, η μη φυσιολογική
ηλεκτρική δραστηριότητα συμβαίνει μόνο σε τμήμα του εγκεφάλου.
Εστιακές κρίσεις μπορεί να προκαλέσουν αφύσικες κινήσεις και μυοκλωνίες σε ένα άκρο ή μία πλευρά του σώματος.
Μερικές φορές διαρκούν μόνο λίγα δευτερόλεπτα.
Μια κρίση είναι πιθανόν να ξεκινήσει ως εστιακή και στη συνέχεια να γίνει γενικευμένη.
Μια ψυχοκινητική κρίση εκδηλώνεται με παράξενη συμπεριφορά που διαρκεί μόνο λίγα λεπτά.
Ο σκυλος σας μπορεί ξαφνικά να αρχίσει να επιτίθεται σε ένα φανταστικό αντικείμενο ή να κυνηγά την ουρά του.
Επιληπτική κρίση από άγνωστες αιτίες ονομάζεται ιδιοπαθής επιληψια.
Συνήθως εμφανίζονται σε σκύλους ηλικίας από 6 μηνών έως 6 ετών.
Παρά το γεγονός ότι κάθε σκυλί μπορεί να πάσχει από επιληψια, η ιδιοπαθής είναι πιο συχνή
σε Κόλλεϊ συνόρων, Ποιμενικούς Αυστραλίας, Λαμπραντόρ Ριτρίβερ, λαγωνικά,
Βελγική Tervurens και σε Γερμανικούς Ποιμενικούς.
Τι πρέπει να κάνω, εάν ο σκύλος μου εμφανίσει επιληπτική κρίση;
Κατ ‘αρχάς, προσπαθήστε να μείνετε ήρεμοι.
Αν ο σκύλος σας είναι κοντά σε κάτι που θα μπορούσε να τον βλάψει,
όπως ένα κομμάτι των επίπλων ή τις σκάλες, σύρετέ τον με προσοχή μακριά.
Μείνετε μακριά από το στόμα του σκύλου σας και το κεφάλι του.
Θα μπορούσε να σας δαγκώσει χωρίς να το θέλει. Μην βάζετε τίποτα στο στόμα του.
Τα σκυλιά δεν μπορεί να πνιγούν εύκολα με τη γλώσσα τους.
Εάν η κρίση διαρκεί περισσότερο από λίγα λεπτά, το σκυλί σας είναι σε κίνδυνο υπερθέρμανσης.
Αυτή μπορεί να προκαλέσει οίδημα στον εγκέφαλο ή πνευμονικό οίδημα στους πνεύμονες.
Ενεργοποιήστε έναν ανεμιστήρα και βάλτε κρύες κομπρέσες ή παγοκύστεις στο κεφάλι και στο σώμα του ζώου.
Μιλήστε στον σκύλο σας απαλά και ήπια και αγγίξτε τον για καθησυχασμό.
Μιλήστε με τον κτηνίατρό σας, όταν τελειώσει η κρίση.
Εκείνος θα δώσει αγωγή για επιληψια σκυλου, ανάλογα με τη συχνότητα και τη σοβαρότητα των κρίσεων.
Αν η κρίση διαρκεί περισσότερο από 5 λεπτά ή αν έχει επανειλημμένες διαδοχικές κρίσεις ή έχει χάσει τις αισθήσεις του,
πηγαίνετέ τον στον κτηνίατρο το συντομότερο δυνατόν.
Όσο περισσότερο συνεχίζεται η επιληπτικη κρίση, η θερμοκρασία του σώματος αυξάνεται
και το ζώο είναι πιθανό να εμφανίσει αναπνευστικά προβλήματα ή να προκληθεί οίδημα στον εγκέφαλό του.
Αυτό αυξάνει τον κίνδυνο για εγκεφαλική βλάβη και θάνατο του ζώου. Επίσης, δυστυχώς, πιθανή είναι και η ανακοπή της καρδιακής λειτουργίας.
Ο κτηνίατρός σας μπορεί να δώσει στο σκύλο σας ηρεμιστικά για να σταματήσει η κρίση.
Ακόμη, καλό είναι να γίνει μια λεπτομερής νευρολογική κλινική εξέταση και εργαστηριακές εξετάσεις αίματος,
ώστε να βρεθεί η αιτία των επιληπτικών κρίσεων. Έτσι, αποκλείονται άλλα νοσήματα κεντρικής αιτιολογίας με τελείως διαφορετική θεραπευτική αντιμετώπιση.
Επίσης, εκτός από την εξ αποκλεισμού διαδικασία διάγνωσης της επιληψίας, συστήνεται και η μαγνητική τομογραφία για τη λεπτομερή εξέταση της εντόπισης,
της εξάπλωσης και της φύσης των εγκεφαλικών αλλοιώσεων.
Μπορεί να συνταγογραφήσει φάρμακα για τον έλεγχο των επιληπτικών κρίσεων,
όπως η φαινοβαρβιτάλη ή το βρωμιούχο κάλιο σε συνδυασμό.
Χορηγήστε τη φαινοβαρβιτάλη στον σκύλο σας σύμφωνα με τις οδηγίες,
έχοντας υπ΄ όψη ότι με την πάροδο του χρόνου επιβαρύνεται το ήπαρ του.
Οι σκύλοι που λαμβάνουν φαινοβαρβιτάλη θα χρειαστεί να κάνουν εξετάσεις αίματος
κάθε 3-6 μήνες για το ήπαρ και για την μέτρηση της συγκέντρωσης της φαρμακευτικής αυτής ουσίας στο αίμα τους.
Ακολουθείτε πάντα τις οδηγίες του κτηνιάτρου σας, όταν δίνετε το φάρμακο για επιληψια σκυλου , γιατί η δόση της είναι εξατομικευμένη.
Είναι σημαντικό να μην παραλείψετε καμία δόση.
Επικουρικά, υπάρχουν και διατροφικά συμπληρώματα με ηρεμιστικές ιδιότητες από κάνναβη, βαλεριάνα, L-τρυπτοφάνη, βιταμίνες του συμπλέγματος Β,
σε μορφή χαπιών, ελαίου και σνακ.
Ακόμη, μπορεί να χορηγηθεί και κλινική δίαιτα για τον έλεγχο της λιπιδαιμίας, που αποτελεί εναυσματικό παράγοντα για έναρξη επιληπτικών κρίσεων.
Καλό είναι τα ζώα με επιληψια να μην εκτείθενται σε φωτεινά, ηχητικά και οσφρητικά ερεθίσματα, που ενδέχεται να ξεκινήσουν επιληπτικη κριση.
Τέλος, συστήνεται η στείρωση των εν λόγω σκύλων, αφού οι ορμονικές επιδράσεις και αυξομειώσεις επιδρούν αρνητικά στην όλη κατάσταση.
Πίνακας Περιεχομένων