Δερματικα προβληματα – μυκητιαση, αλλεργικη δερματιτιδα, ψωρα σκυλου
Παράσιτα και δερματικές αλλεργίες μπορούν να οδηγήσουν σε δερματικα προβληματα, όπως ψωρα σκυλου,
μυκητιαση, αλλεργικη δερματιτιδα, σμηγματόρροια, θυλακιτιδα.
Σμηγματόρροια ( Seborrhea ):
H σμηγματόρροια προκαλεί λιπαρότητα στο δέρμα του σκύλου με αποτέλεσμα την εμφάνιση πιτυρίδας.
Σε κάποιες περιπτώσεις είναι γενετική ασθένεια και εμφανίζεται όταν το ζώο είναι νέο και διαρκεί μια ζωή (σμηγματαδενιτιδα).
Οι περισσότεροι σκύλοι όμως, αναπτύσσουν σμηγματόρροια ως επιπλοκή κάποιου άλλου ιατρικού προβλήματος,
όπως είναι οι αλλεργίες, οι ορμονικές ανωμαλίες ή η λεϊσμανίωση.
Σε κάθε περίπτωση είναι βασικό να διαγνωστεί η αιτία,
ώστε και να αντιμετωπιστούν και να μην επαναληφθούν τα συμπτώματα.
Η χρήση επίσης, ειδικών φαρμακευτικών σαμπουάν μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στην αντιμετώπιση του προβλήματος.
Θυλακίτιδα:
Η επιφανειακή βακτηριακή θυλακίτιδα είναι μια μόλυνση που προκαλεί ερυθρότητα,
πόνο, έλκη, οιδήματα και εφελκίδες πάνω στο δέρμα.
Αυτές τις ανωμαλίες είναι πιο εύκολο να τις δούμε σε κοντότριχους σκύλους.
Στους μακρύτριχους, τα πιο εμφανή συμπτώματα είναι θαμπό τρίχωμα και η απόρριψη φολίδων του δέρματος.
Η θυλακίτιδα εμφανίζεται συχνά σε συνδυασμό με άλλα δερματικά προβλήματα,
όπως ψώρα, αλλεργίες ή λόγω τραυματισμού.
Η θεραπεία περιλαμβάνει αντιβιοτικά και αντιβακτηριακές αλοιφές και σαμπουάν.
Αλλεργική Δερματίτιδα:
Οι σκύλοι μπορεί να παρουσιάσουν αλλεργικές αντιδράσεις στα τρόφιμα,
στα προϊόντα καλλωπισμού, αλλά και σε περιβαλλοντικούς ερεθισμούς, όπως η γύρη, τα απορρυπαντικά, τα τσιμπήματα εντόμων κλπ.
Ένας σκύλος με αλλεργίες μπορεί να ξύνεται ασταμάτητα και να έχει στο δέρμα του ένα πολύ άσχημο εξάνθημα.
Μπορεί να γλειφει επίμονα τα μπροστινά πόδια του ή να παρουσιαζει ωτίτιδες που υποτροπιάζουν.
Τα κορτικοστεροειδή και η οκλασιτινιμπη μπορεί να βοηθήσουν με τα εξανθήματα και τη φαγούρα,
αλλά η πιο αποτελεσματική θεραπεία είναι να εντοπιστεί η αιτία της αλλεργίας και να αποφεύγεται η έκθεση σε αυτήν.
Μυκητιακή λοίμωξη ( μυκητίαση):
Διαρκές ξύσιμο του αυτιού, γλύψιμο ή μάσημα των δακτύλων των ποδιών με δυσοσμία πιθανώς υποδηλώνουν μυκητίαση.
Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν φαγούρα, ερεθισμένο δέρμα με αλλοίωση του χρώματός του.
Η μόλυνση εμφανίζεται συνήθως στα πόδια ή τα αυτιά, όπου ο μύκητας βρίσκει άνετο χώρο για να αναπτυχθεί.
Οι μυκητιάσεις είναι εύκολο να διαγνωστούν με καλλιέργεια και
συνήθως θεραπεύονται με μια τοπική κρέμα ή με χορήγηση αντιμυκητιακών από το στόμα.
Σε ορισμένες περιπτώσεις ο κτηνίατρος θα χορηγήσει φάρμακα από το στόμα ή θα συστήσει μπάνιο με ειδικό φαρμακευτικό σαμπουάν.
Έκζεμα προσώπου (ακμή των κυναρίων):
Το έκζεμα του προσώπου είναι μία άλλου τύπου βακτηριακή λοίμωξη, που προσβάλλει πιο συχνά τα κουτάβια.
Εμφανίζεται σαν φουσκάλες γεμάτες πύον με κρούστα που μπορεί να σπάσουν.
Οι φουσκάλες αναπτύσσονται συνήθως στο πρόσωπο και το άτριχο μέρος της κοιλιάς.
Το έκζεμα σπάνια είναι σοβαρό και συνήθως αντιμετωπίζεται με μια τοπική εφαρμογή διαλύματος ή χορήγηση αντιβιοτικών από το στόμα.
Σε κάποιες περιπτώσεις η μόλυνση μπορεί να εξαπλωθεί ή να επιμείνει.
Δερματόφυτα:
Οι δερματοφυτιάσεις προκαλούνται από έναν μύκητα.
Σχηματίζουν κυκλικές κηλίδες σαν νομίσματα και μπορεί να σχηματιστούν οπουδήποτε,
συνήθως όμως βρίσκονται στο κεφάλι του σκύλου, στα πόδια, τα αυτιά ή στα μπροστινά πόδια.
Η προσβολή από δερματόφυτα συχνά συνοδεύεται από φλεγμονή, φολιδωτά μπαλώματα και απώλεια τριχώματος.
Τα κουτάβια και τα γατάκια είναι τα πιο ευαίσθητα και η λοίμωξη μπορεί να εξαπλωθεί γρήγορα
μεταξύ ζώων που μένουν στο ίδιο σπίτι.
Αντιμετωπίζεται με αντι-μυκητιακές θεραπείες που είναι διαθέσιμες.
Οι δερματοφυτιάσεις αποτελούν ζωοανθρωπονόσους (μεταδίδονται στον άνθρωπο)
και γι αυτό πρεπει οι θεραπειες να συνοδεύονται απο υγειονομικά μετρα στους ανθρώπους και στο περιβάλλον.
Απώλεια τριχώματος (αλωπεκία):
Ένα κοινό πρόβλημα στους ιδιοκτήτες σκύλων είναι η απώλεια του τριχώματος.
Η απόπτωση τριχώματος είναι φυσιολογική έως κάποιο βαθμό και εξαρτάται από την φυλή,
την εποχή του έτους, και το περιβάλλον.
Μεγαλύτερη, μη φυσιολογική απώλεια τριχώματος όμως μπορεί να οφείλεται σε άγχος,
κακή διατροφή ή κάποια ασθένεια.
Αν η τριχόρροια επιμείνει για περισσότερο από μία εβδομάδα ή αν παρατηρήσετε εστίες αλωπεκίας στο σώμα του ζώου,
πρέπει να μιλήσετε με τον κτηνίατρό σας.
Ψωρα σκυλου (ακάρεα):
Η ψωρα σκυλου είναι μια διαταραχή του δέρματος που προκαλείται από μικροσκοπικά παράσιτα, τα ακάρεα.
Η σαρκοκοπτική ψωρα σκυλου (Sarcoptic mange), γνωστή επίσης ως ψώρα των κυνών,
εξαπλώνεται εύκολα στους σκύλους και μπορεί επίσης να μεταδοθεί στους ιδιοκτήτες.
Στον άνθρωπο προκαλείται μικρης έκτασης κοκκινίλα και φαγούρα,
εκτός απο τους ανοσοκατασταλμένους, όπου τα συμπτώματα είναι σοβαρότερα.
Τα συμπτώματα της ψωρας σκυλου είναι έντονη φαγούρα, κοκκίνισμα του δέρματος,
πληγές και λειχηνοποιηση με απώλεια τριχώματος.
Τα αυτιά του σκύλου, το πρόσωπο και τα πόδια προσβάλλονται πιο συχνά.
Η θεραπεία περιλαμβάνει χορήγηση ειδικών αντιπαρασιτικών σε μορφή χαπιών ή ενέσιμων,
σε συνδυασμό με τοπική αγωγή με φαρμακευτικά σαμπουάν και υποβοήθηση με δερματολογικά
διατροφικά συμπληρώματα.
Η δεμοδηκωση (Demodectic mange)
Χαρακτηρίζεται από σημεία αλωπεκίας, δημιουργία εφελκίδων και πληγών, λειχηνοποίηση,
απουσία κνησμού και δεν είναι μεταδοτική μεταξύ των ζώων ή ανθρώπων.
Είναι κληρονομική και τα ζώα που την εμφανίζουν πρέπει να αποκλείονται από την αναπαραγωγή.
Οφείλεται σε πτώση της άμυνας του οργανισμού (ανοσοκαταστολή) και συνήθως κρύβει άλλο γενικευμένο νόσημα,
π.χ. λεϊσμανίωση.
Η θεραπεία εξαρτάται από τον τύπο της ψώρας και πρέπει να αντιμετωπιστεί και το αφανές υποκείμενο νόσημα.
Τα αντιπαρασιτικά χάπια μπορεί να βοηθήσουν στην θεραπεία στη ψωρα σκυλου, μαζί με τα παραπάνω μέτρα που
αναφέρονται στη σαρκοκοπτική ψώρα.
Ψύλλοι:
Οι ψύλλοι ταλαιπωρούν κάθε ιδιοκτήτη κατοικίδιου ζώου, που δεν εφαρμόζει προληπτικά μετρα κατά των εξωπαρασίτων.
Είναι πολύ μικροί σε μέγεθος και φαίνονται με γυμνό οφθαλμό, όπως και τα περιττώματά τους πάνω στο τρίχωμα του σκύλου.
Στα συμπτώματα περιλαμβάνονται υπερβολικό γλείψιμο ή ξύσιμο, εφελκίδες, και hot spots.
Σοβαρή παρασίτωση από ψύλλους μπορεί να προκαλέσει απώλεια αίματος και αναιμία
και κάποιες φορές και να εκθέσει τον σκύλο σας σε άλλα παράσιτα, όπως η ταινία.
Ακόμα, οι ψύλλοι είναι υπεύθυνοι και για την πρόκληση αλλεργικής δερματίτιδας.
Το αντιπηκτικό που χρησιμοποιούν στο σάλιο τους κατά την απομύζηση του αίματος του ξενιστή τους προκαλεί φαγούρα και αλλοιώσεις στο δέρμα του.
Η θεραπεία περιλαμβάνει τοπική ή / και από του στόματος χορήγηση αντιπαρασιτικού φαρμάκου
για ψύλλους και έναν λεπτομερή καθαρισμό του σπιτιού και του χώρου του σκύλου,
ώστε να απομακρυνθούν αυγά και προνύμφες.
Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται στο σκούπισμα με ηλεκτρική σκούπα και την άμεση απόρριψη ή κάψιμο της σακούλας
της σκούπας αμέσως μετά, καθώς μπορεί να γίνει εστία μεγαλύτερης μόλυνσης.
Η διαχείρηση της απαλλαγής του περιβάλλοντος από τους ψύλλους, τα αυγά τους και τις προνύμφες είναι σημαντική,
γιατί έτσι αποκλείεται η επαναμόλυνση ζώων και ανθρώπων.
Η πρόληψη είναι επίσης ουσιώδης και πρέπει να γίνεται με αμπούλες ή χάπια ΚΑΘ΄ΟΛΗ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ, λόγω της κλιματικής αλλαγής.
Αλλαγή του χρώματος ή της υφής του δέρματος και του τριχώματος του σκύλου:
Οι αλλαγές στο χρώμα του δέρματος ή την υφή του δέρματος και του τριχώματος του σκύλου
μπορεί να είναι ένα σημάδι για πολλά κοινά μεταβολικά ή ορμονικά ή αυτοάνοσα προβλήματα.
Απευθυνθείτε στον κτηνίατρό σας για οποιεσδήποτε σημαντικές αλλαγές στο τρίχωμα του σκύλου σας,
ώστε να ακολουθηθεί αιτιολογική θεραπεία.
Γλείψιμο άκρων – κοκκίωμα:
Επίσης, ονομάζεται δερματίτιδα των άκρων.
Αυτή είναι μια απογοητευτική κατάσταση που προκαλείται από ψυχαναγκαστικό,
αμείλικτο γλείψιμο στο μπροστινό μέρος συνήθως του αντιβραχίου ή του καρπού.
Η περιοχή δεν είναι σε θέση να επουλωθεί και ο προκύπτων πόνος και η φαγούρα
μπορεί να οδηγήσει το σκυλί στο να εξακολουθήσει να γλείφει το ίδιο σημείο, δημιουργώντας
κοκκίωμα (διόγκωση σαν μάζα, με έλκος στην επιφάνεια). Ακόμη, καλό είναι να διερευνηθεί η πιθανότητα
υποκείμενου αιτίου, πχ πόνος από οστεοαρθρίτιδα.
Η θεραπεία περιλαμβάνει την αποθάρρυνση του σκύλου από το γλύψιμο,
είτε χρησιμοποιώντας μια πικρή ουσία ή ένα ελισαβετιανό κολλάρο και αντιμετώπιση με φαρμακευτική αγωγή,
συνοδευόμενη από επίδεση του τραύματος.
Οι όγκοι του δέρματος:
Αν παρατηρήσετε ένα σκληρό εξόγκωμα-μάζα στο δέρμα ή τον υποδόριο ιστό του σκύλου σας,
καλό είναι να το αναφέρετε στον κτηνίατρό σας το συντομότερο δυνατόν.
Οι σκύλοι μπορεί να αναπτύξουν καρκινικούς όγκους στο δέρμα τους.
Ο μόνος τρόπος για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση και το είδος του καρκίνου είναι η βιοψία του όγκου.
Εάν το ογκίδιο είναι αρκετά μικρό, ο κτηνίατρός μπορεί να συστήσει τον αφαιρέσετε εντελώς με τοπική αναισθησία.
Έτσι μπορεί να γίνει διάγνωση και θεραπεία με μια μόνο διαδικασία.
Για όγκους που δεν έχουν εξαπλωθεί, αυτό μπορεί να είναι και η μόνη θεραπεία που απαιτείται.
Σε αυτά τα περιστατικά, καλό είναι επίσης να γίνεται έλεγχος για μεταστάσεις με ακτινογραφία θώρακος.
Ακόμη προτείνεται η διενέργεια της βιοψιας υπο τη συριγγα ( FNA ), δηλαδή παρακέντηση του όγκου και ιστοπαθολογική εξέτασή του,
ώστε να υπάρχει μια εκτίμηση για το είδος του και πρόβλεψη για τα όρια αφαίρεσής του.
Hot Spots:
Τα Hot spots που ονομάζονται επίσης οξεία υγρή δερματίτιδα, είναι μικρές ή μεγαλύτερες περιοχές του δέρματος
που εμφανίζονται κόκκινες, υγρές, ερεθισμένες και με φλεγμονή.
Πιο συχνά εμφανίζονται στο κεφάλι του σκύλου, τα ισχία, το στήθος ή
τη βάση της ουράς και συχνά δείχνουν ζεστά στην αφή, λόγω της φλεγμονής.
Τα Hot spots μπορεί να προκύψουν από ένα ευρύ φάσμα συνθηκών, συμπεριλαμβανομένων των λοιμώξεων,
των αλλεργιών, τα τσιμπήματα εντόμων ή υπερβολικό γλείψιμο και μάσημα των σημείων εμφάνισής του.
Η θεραπεία αποτελείται από τον τοπικό καθαρισμό του hot spot μετά από την απομάκρυνση των τριχών με κούρεμα της περιοχής
και αντιμετώπιση του αίτιου που το προκαλεί με τοπικά και συστηματικά φαρμακευτικά σκευάσματα.
Δερματικα προβληματα – μυκητιαση, αλλεργικη δερματιτιδα, ψωρα σκυλου
Πίνακας Περιεχομένων