Λυσσα και ζωα – Κλινική εικόνα

Τα συμπτώματα της λυσσας στα ζώα ακόμα και όταν αναφερόμαστε σε μεμονωμένα άτομα του ίδιου είδους ενδέχεται να ποικίλουν.
Μπορεί να είναι εμφανή ή λανθάνοντα και περιστασιακά είναι δυνατόν ένα ζώο να πεθάνει ξαφνικά
ή μετά από την εμφάνιση ενός μικρού αριθμού συμπτωμάτων.

Συμπτώματα για λυσσα στα ζωα μπορεί να είναι:

• Αρχικός λήθαργος, πυρετός, έμετος, ανορεξία

• Προοδευτική εγκεφαλική δυσλειτουργία (αταξία, δυσκολία στη βάδιση, τρόμος, αποπροσανατολισμός, σπασμοί),
αδυναμία, παράλυση, δυσκολία στην αναπνοή ή την κατάποση, έντονη σιελλόροια, επιθετικότητα,
αυτο-ακρωτηριασμός, μη φυσιολογική συμπεριφορά

• Ο θάνατος συνήθως επέρχεται 3-7 ημέρες μετά την έναρξη των συμπτωμάτων

 Ειδικότερα:

Σκύλος
Στο σκύλο η λυσσα εμφανίζεται με δυο μορφές: τη μανιακή και την παραλυτική (καταθλιπτική).

Στη μανιακή μορφή παρατηρείται:

αλλαγή της συμπεριφοράς του ζώου, κατά την οποία ο σκύλος κρύβεται σε σκιερά μέρη
ή παρουσιάζει νευρικότητα και περιφέρεται ανήσυχος χωρίς συγκεκριμένο σκοπό.
Τα αντανακλαστικά του αυξάνονται και τρομάζει με το παραμικρό.
Είναι ανόρεχτος και παρουσιάζει ερεθισμό στο σημείο που δαγκώθηκε
(συνήθως το δαγκώνει με μανία,-αυτοτραυματισμός, αυτοφαγία αναλογη εικονα με την ψευδολυσσας).
Στις επόμενες 24-72 ώρες εντείνονται σημαντικά τα συμπτώματα του φόβου και της ανησυχίας.
Το ζώο γίνεται πολύ επιθετικό και δαγκώνει στην κυριολεξία ότι βρεθεί μπροστά του,
αντικείμενα, άλλα ζώα και ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένου του αφεντικού του
αλλά και του ιδίου προκαλώντας σοβαρούς αυτοτραυματισμούς.

Από το στόμα του ζώου ρέουν άφθονα σάλια λόγω του ότι
αδυνατεί να τα καταπιεί λόγω σπασμού των μυών της κατάποσης.
Λόγω της παράλυσης των φωνητικών χορδών το γάβγισμά του αλλάζει
και μεταβάλλεται σε βραχνό και τραχύ ουρλιαχτό.
Επίσης μπορεί να παρατηρηθεί προβολή του τρίτου βλεφάρου, ανισοκορία, στραβισμός, πριαπισμός.
Οι σκύλοι που βρίσκονται σε αυτή τη φάση διατρέχουν μεγάλες αποστάσεις και επιτίθεται σε ότι βρεθεί μπροστά τους.
Στη συνέχεια ακολουθεί μια φάση γενικευμένων μυικών σπασμών
ή μυϊκής αταξίας και παράλυσης που απολήγει στο θάνατο του ζώου.

Στην παραλυτική μορφή παρατηρείται:

παράλυση του τραχήλου και των μυών της κατάποσης που συνοδεύεται με άφθονη σιαλόρροια
πολλοί ιδιοκτήτες πιστεύουν σε αυτή τη φάση ότι ο σκύλος τους κατάπιε κάποιο κόκκαλο
και προσπαθούν να το βγάλουν για να βοηθήσουν το ζώο, εκθέτοντας έτσι τον εαυτό τους στη μόλυνση.
Η νόσος συνεχίζεται με παράλυση των άκρων, γενικευμένη παράλυση και θάνατο.

Η διάρκεια της κλινικής μορφής της νόσου κυμαίνεται από 1-11 ημέρες.

Γάτα

Στη γάτα η νόσος εμφανίζεται πάντα με την μανιακή μορφή

Τα ζώα γίνονται επιθετικά, με ασυντόνιστες κινήσεις και μυικό τρόμο, βγάζουν αφρό από το στόμα,
παρουσιάζουν απειλητική στάση, διαστολή στην κόρη των οφθαλμών, αλλοίωση φωνής,
μη υπακοή στις εντολές των ιδιοκτητών.
Άλλα συμπτώματα μπορεί να είναι οι μη προκλητές επιθέσεις, η πρόκληση δηγμάτων, έντονοι σπασμοί,
παράλυση, κώμα, τάση απομόνωσης. Κάποιες γάτες εμφανίζονται ασυνήθηστα στοργικές σε κάποιες περιπτώσεις.

Βοοειδή

Η νόσος εμφανίζεται με την παραλυτική μορφή.
Τα προσβεβλημένα ζώα απομακρύνονται από το κοπάδι, παρουσιάζουν ανορθωμένο τρίχωμα και διεσταλμένες κόρες.
Είναι δυνατόν να παρατηρηθούν ασυντόνιστες κινήσεις των οπίσθιων άκρων,
καταρροή του ρινικού βλεννογόνου και δακρύρροια.
Οι κρίσεις επιθετικότητας είναι σπάνιες. Στις περιπτώσεις αυτές παρατηρούνται:
μυϊκοί σπασμοί, πριαπισμός ανησυχία, έντονος κνησμός στο σημείο εισόδου
σε τέτοιο βαθμό που το ζώο προκαλεί αυτοτραυματισμούς.
Τα ζώο δεν μπορεί να καταπιεί και σταματά ο μηρυκασμός.
Τέλος πέφτει στο έδαφος και πεθαίνει.
Η διάρκεια της νόσου κυμαίνεται από 2-3 ημέρες έως 6-7 ημέρες.

Αιγοπρόβατα

Τα συμπτώματα είναι παρόμοια με εκείνα στα βοοειδή αλλά κυριαρχούν τα ακόλουθα:
σεξουαλική υπερδιέγερση, συνεχές βέλασμα, επιθετικότητα, άσκοπες μετακινήσεις, τρίξιμο των οδόντων.

Χοίρος

Τα συμπτώματα που εμφανίζονται στους χοίρους είναι η μετακίνησή τους στις γωνίες της εγκατάστασης,
η υπερσεξουαλική δραστηριότητα, η επιθετικότητα, η πρόκληση δηγμάτων και η θανάτωση των απογόνων τους.

Ιπποειδή

Τα ζώα αυτά με λυσσα εμφανίζουν ασαφή συμπτωματολογία με αλλαγή της συμπεριφοράς
ενώ γίνονται νωθρά και θλιμμένα ή επιθετικά.
Χαρακτηριστικό είναι η παρατεταμένη κατάκλιση η ανορεξία καθώς και η εμφάνιση κολικών,
μυικών σπασμών και τεινεσμών.
Συχνά υπάρχει δυσκολία κατάποσης, έντονη φωτοφοβία, υπεραισθησία και κνησμός.
Τα ιπποειδή συνήθως εμφανίζουν μια περίοδο διέγερσης η οποία διαρκεί από 1 έως 4 ημέρες.
Γίνονται νευρικά, τρίζουν τα δόντια τους, βγάζουν αφρό από το στόμα,
χλιμιντρίζουν σαν να πονούν, έχουν τεταμένο πεπτικό σωλήνα (έντερα)
και δείχνουν σημεία σοβαρού κωλικού.

Επίσης είναι πιθανό να εμφανίσουν σεξουαλική υπερδιέγερση.
Σε κάποια ζώα απουσιάζει αυτή η φάση διέγερσης ή είναι παροδική.
Συχνά εμφανίζουν ένα σύνδρομο παράλυσης που ομοιάζει με προσβολή τους από αρμποιούς.
Η παραλυτική φάση διαρκεί συνήθως 1 με 4 ημέρες.
Το ζώο που έχει προσβληθεί, παραλύει, πέφτει στο έδαφος ταλαντεύοντας τα άκρα λίγο πριν πεθάνει.

Αλεπού – ζώα της άγριας πανίδας

Σε περίπτωση προσβολής των ζώων της άγριας πανίδας από τον ιό της λύσσας,
παρατηρείται αλλαγή της συμπεριφοράς και των συνηθειών τους
(π.χ. μετακινήσεις αλεπούδων κατά τη διάρκεια της ημέρας),
οι οποίες βέβαια δεν είναι πάντα εύκολο να εκτιμηθούν.
Τα ζώα χάνουν τον φόβο για τον άνθρωπο, κινούνται την ημέρα, έχουν απώλεια προσανατολισμού κτλ
Για το λόγο αυτό κάθε αλεπού ή άλλο ζώο της άγριας πανίδας που θα επιτεθεί
και θα δαγκώσει κάποιο κατοικίδιο ζώο ή άνθρωπο, πρέπει να θεωρείται εν δυνάμει μολυσμένο.
Τα ευρεθέντα πτώματα ενδεχομένως να είναι υποσιτισμένα, αφυδατωμένα με παρουσία ξένων σωμάτων στο στομάχι.

Νυχτερίδες

Oι νυχτερίδες παρουσιάζουν αδυναμία να πετάξουν, απώλεια βάρους,
ισχυρή τάση να δαγκώνουν και γενικά επιθετικές αντιδράσεις.
Nυχτερίδες προσβεβλημένες με λυσσα, που βρίσκονται στο τελικό στάδιο της νόσου ενδέχεται να μην εμφανίζουν αυτά τα συμπτώματα.

Τρωκτικά και κόνικλοι

Η λυσσα είναι ασυνήθιστη στα είδη αυτά αν και ανήκουν στα ευαίσθητα είδη.
Η λοίμωξη διαπιστώνεται κυρίως στα μεγαλύτερου μεγέθους τρωκτικά ε
νώ τα μικρά τρωκτικά όπως οι μύες και οι επίμυες σπάνια επιβιώνουν
της επίθεσης από ζώα που φέρουν τον ιό (Rabies Prevention and Control in Florida, 2012).

Πτηνά

Στα πτηνά, αν και έχει διαπιστωθεί ότι πειραματικά μπορούν να προσβληθούν από τον ιό της λύσσας,
δεν θεωρείται ότι συμμετέχουν στον φυσικό κύκλο μετάδοσης του ιού ούτε ότι μπορούν να μεταδώσουν λυσσα.

Ερπετά- αμφίβια- ψάρια

Δεν θεωρείται ότι μπορεί να μολυνθούν ή να μεταδώσουν λυσσα.

Η κλινική διάγνωση της λύσσας βασίζεται στα συμπτώματα που περιγράφησαν,
ωστόσο η εργαστηριακή επιβεβαίωση της νόσου στηρίζεται στην εργαστηριακή εξέταση ιστών
του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος όπως αναφέρεται εκτενώς στη συνέχεια του εγχειριδίου.

( ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ & ΤΡΟΦΙΜΩΝ

Γενική Διεύθυνση Κτηνιατρικής, Διεύθυνση Υγείας των Ζώων
Τμήμα Ζωοανθρωπονόσων )
Εγχειρίδιο για τον έλεγχο και την πρόληψη της λύσσας

Σχετικά Άρθρα

m1 Milteforan για τον έλεγχο της λεϊσμανίωσης

Milteforan για για τον έλεγχο της λεϊσμανίωσης Το Milteforan Πόσιμο διάλυμα μιλτεφοσίνης για τον έλεγχο της λεϊσμανίωσης Κτηνιατρικό φαρμακευτικό σκεύασμα. Απαιτείται κτηνιατρική συνταγή. ΦΥΛΛΟ ΟΔΗΓΙΩΝ ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ 1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ...

Διαβάστε Περισσότερα

3d ΔΙΡΟΦΙΛΑΡΙΩΣΗ ΣΚΥΛΟΥ (ΣΚΟΥΛΗΚΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ)

Διροφιλαριωση σκυλου (Σκουλήκια της καρδιάς): Η διροφιλαριωση σκυλου είναι το  νόσημα, το οποίο οφείλεται στα ενήλικα σκουλήκια του είδους Dirofilaria immitis, μεγέθους έως 6 cm, που ζουν στις πνευμονικές αρτηρίες και την καρδιά Μεταδίδεται με τα τσιμπήματα των...

Διαβάστε Περισσότερα

3d ΔΕΡΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΥΚΗΤΙΑΣΗ, ΑΛΛΕΡΓΙΚΗ ΔΕΡΜΑΤΙΤΙΔΑ, ΨΩΡΑ ΣΚΥΛΟΥ

Δερματικα προβληματα - μυκητιαση, αλλεργικη δερματιτιδα, ψωρα σκυλου Παράσιτα και δερματικές αλλεργίες μπορούν να οδηγήσουν σε δερματικα προβληματα όπως ψωρα σκυλου, μυκητιαση, αλλεργικη δερματιτιδα, σμηγματόρροια, θυλακιτιδα. Σμηγματόρροια ( Seborrhea ): H...

Διαβάστε Περισσότερα